توافق تازه ایران و روسیه برای ساخت نیروگاههای هستهای، نشانهای از تعمیق همکاریهای استراتژیک دو کشور تحت تحریم و تلاشی برای بیاثر کردن فشارهای غرب است.
اگر ایران از رابطه با چین برای تقویت قابلیتهای نظامی اختلالآفرین خود استفاده کند، جنگ ۱۲ روزه ممکن است تنها یک دستانداز کوچک برای رژیم ایران باشد، نه یک شکست قاطع.
هرچه ایران بیشتر به مسکو و پکن تکیه کند، آزادی عملش کمتر میشود. مسکو و پکن بار خطر ایران را به دوش نمیکشند؛ آنها معامله میکنند، تحول ایجاد نمیکنند.